"Osman Hoca !... "
Hitap þekli böyleydi
Yöre köylülerin O’na
Öðretmen emeklisi
Ve hatta öðretmen öðretmeniydi
Bize de çok yakýn olan bir köydendi...

Çok fazla deðildi ama
On yýl öncesine kadar daha
Coþturuyordu ortalýðý bir samimiyet havasýyla
Þimdi ise,
Kendi sessizliðinden adeta,
Kendisi ortalýkta hiç olmuyor gibiydi
Üstelik varken bile kendisi yaný baþýn da !...

Yanýmýzdan geçerken
Boþ boþ baktý ikimize
Tanýyamamýþtý bizi muhtemelen ilk an da
Ne yanýmdakini,
Ve ne de beni.
Oysa yanýmda ki,
Osman Hoca’nýn en çok sevdiði talebesi,
Seksen dokuz Selim’di !...

Eline ilginç bir baston iliþtirmiþti
Belli ki cins bir aðaçtan iþlenmiþti
Yüklene yüklene üzerine aðýrlýðýndan
Gövdesi lastik gibi kavisleþmiþti
Titriyordu baston arada sýrada
Osman Hoca’nýn yorgun kaslarý gibi o da...

Ýster yaþlýlýktan deyin,
Ýster yalnýzlýktan siz buna
Titriyordu þu gerçek de var ki,
Yaþlýlýk suçuyla onun tüm yorgun bedeni…

Hayatýn her duraðýndan
Ezile ezile de olsa o nihayet gelip geçmekteydi
Hatta daha da geçip gidecek belki
Sonuç da Osman Hoca’nýn bundan sonra kihayatý
Büyük Allah’ýn takdirine baðlý bir þeydi þeydi...

Elbet kaderinin tecellisi
Enin de sonun da bir gün gerçekleþecekti
Ama onun için normal olmayan
Onu kahreden,
Ve çaresizlikten kýs kýs kývrandýran tek acý þey
Hiç dostunun ya da bir talebesinin ne var ki,
Osman Hoca’nýn selam kapýsýndan içeri girmemesiydi !…

Bir koca ömür törpülemiþti oysa o türlü okullar da
Hem öðretmen ve hem de talebe yetiþtirmiþti
Yaþamýþtýr mutlaka ayrýca,
Her güzelliði de yüreðinde duya duya
Ama o,
Bacasýnýn içi yýllarýn kurumuyla týkanan bir ocak gibi
Elde kalan bir kaç nefeslik caný ile þimdi
Allah’a ýsmarladýk deyip de, bir sona varýncaya dek kendisi
Artýk geçip gitmeyi beklemekteydi
"Bir zamanlar kartal" iken hani,
Oysa o þimdi,
Bir köy evin de kaderine terk edilmiþ yapayalnýz biriydi ?!...

Seksen dokuz Selim’le
Osman Hoca’yý konuþurken aramýz da böyle
Tam da o sýrada emektar Hoca sendeleye sendeleye
Düþüvermez mi karþý kaldýrýma geçerken aniden yere !...

Fýrladýk telaþla hemen düþtüðü yöne
Saðlýk ocaðý yakýnlarýnda olmuþtu bu acý durum neyse
Doktor geldi çaðrýlýr çaðrýlmaz hemence
Bir kalp krizi saldýrmýþ meðer bizim emektar Hoca’nýn yüreðine…

Yazýk ki ölmek üzereydi Osman Hoca galiba ?
Elindeki baston kýrýlmýþtý düþmemek için abanýrken ona
Ve kenetlenmiþ öylece duruyordu olduðu yerde
Ýki adet ramazan pidesi hala
Sýkýþýk duruyordu koltuðunun altýnda !...

Caným ciðerim Osman Hoca;
Sanki gözü açýk uyuyordu bakýldýðýn da
Aniden dönüverdim arkama,
Baktým ki Hoca’nýn çok sevdiði seksen dokuz Selim’i
Kýyasýya gözyaþý döküyordu benim arkam da !
Yýkýlacak gibiydi neredeyse yere o da...

Boylu boyunca yer de yatan o bizim dev Hoca,
Baðýrýyor gibiydi son bir nefesle adeta,
Bütün vefasýz dostlarýna ve bütün dünyaya
Sanki haykýra haykýra !!!...

Yatarken o þimdi öylece cansýz yer de
Sadakatsizliklerini haykýrýyordur etrafýnda ki hayata
Orada biriken kimi tanýdýk simalara
Ve hatta uzaklar da ki kimi vefasýz ruhlara da
Gittikçe çoðalan sitemkar bir yansýmayla
Ham de hala çýðlýk çýðlýða !!!...

Osman Hoca;
Nihayet yaþamýnýn üzerine
Kýrmýzý bir çentik çekmiþti ölmekle
Talih bu ya;
Devamlý sýnavý o yapardý koca ömrü boyu öðrenci çocuklarýna
Þimdi de kendisi koyulmuþtur çoktan belki de,
Hiç alýþýk olmadýðý büyük sýnavýn o dikenli yollarýna !...



Ý.HAKKI GÜRCANOK

......A Ð V A........