GÜN OLUR

Gün olur üşürüm yalnızlıktan.
Cemren düşer har yanıma,
Donar kalırım sende!

Seni sensiz yaşadığım her an,
Bir şeylerin sesi yükselir yüreğimde,
Geçer sanırım,
Oysa dolanır durur damarlarımda,
Son koşacağı maratondur sanki’
Bitişi boğazımda düğümlenir.
Ölürüm bir gün O sevgi koşuşturmasından.

Daha söylenmemiş kelimeler söyleyecektim sana,
Henüz varlığı bilinmeyen,
Keşfedilmiş belki,
Ama sana söylenecek ilk kelimelerimdi.
Kısık bir ses tonuyla söyleyecektim,
Yanımdan geçerken,
Seni sadece ‘’SEVİYORUM’’
Dudaklarımın iki arsında kaldı,
Seni görünce tutuldu lal oldu diller,
Bakan gözler kör, kulaklar sağır.
Söyleyemedim!
Sana söyleyemediklerimden dolayı,
Beni bağışla.

Senden bir mazi gelir aklıma üşürüm,
Sonra derin bir uykuya dalarım,
Düşlerim mavi bir göl,
Sonra bakarım gözlerine,
Dalgalanır meltem esintisinde saçların,
Varlığın çölde gördüğüm serap.
Uyanamıyorum,
Sesin sanki gel diyor kulaklarıma,
Ama ben sende kalırım,
Sonrası sonsuzluk; Gün olur..

Nazım Türkeri