Kuru bir çöl ve ortasında ben
Dikenli bir kaktüs gibi
Kaktüs kadar yalnız ve suskun
Kaktüs kadar susamış aşka
Bir bitkiyle aynı kaderi paylaşmak.
Ne garip değil mi ne saçma
Ne dertleşek bir dostumuz var
Ne de sevdiğimizi söyleyecek bir dil
Ağlayacak olsak bir damla yaş
Ne yaşımızı silecek bir cânan var
Ne de yüreğimize işleyecek bir söz
Biz sadece iki şeyiz
Biz birer varlık ve iki yalnız
Ona sadece susamış develer uğrarken
Bana çıkarcı kişiler uğrar dost diye
Ben de böyleyim işte
Buldu mu yanıma birini
Farkedemiyorum iyiyi, kötüyü
Yeterki sevebilen biri olsun diyorum
Yeterki beni anlayabilen tek bir kişi
Üzüleceğmii de biliyorum
Hatta belki de ağlayacağımı bile
Ama ben alıştım zaten
Mutluluğu tadımlık yaşamaya
Varsın olmasın devamı
Canım bir tutam mutluluk çekti sadece
Çoktandır tadamadım çünkü
Ve inan adımlarım da çok değişiyor benim
Bir adım atsa aşk on adım gidiyorum
Koşa koşa, soluk soluğa
Yayalı askerler gibi, atletler gibi koşa koşa
Ne umutarla
Koşmak değil de hani aldanış var ya
Hani çaresiz geri dönmek
İşe o yoruyor beni
Veysel gibi,mecnun gibi, Kerem gibi