Yaratılışdan sonra; din’den bile daha önce, Rabb’imizin (lütûf ve kereminin
sonucu) bizlere sunduğu en büyük nimet olan ZAMAN denen dördüncü boyut (BUUT )
olmasaydı, hiç ama hiçbir şey olmazdı. Çünkü; en uzun ömür verilmiş olan, dört
büyük melek (Azrail, Cebrail, Mikail ve İsrafil)in bile, ömürlerinin sınırlı (zamanla
kayıtlı) olduğu göz önüne alınınca.. bütün yaratılmış mahlûkatın, zaman denen bir
kayıt sistemi ile kayıt altına alınmış.. bir başka deyişle, “bir ÖMÜR”e tabi tutulmuş
olduğu görülür.
Zamana kayıtlı olmayan, aklın ve mantığın aldığı, TEK, yegane ve biricik.. olan
ve zaman’ı da, yaratan; Allah’dır. Mademki, zaman; bu kadar “özel ve kıymetlidir ve
de sınırlıdır.” Bu takdirde, en kıymetli ve KUTSAL olanıın da; Allah’tan sonra zamanın
olması gerekmez mi? Zaman, madem ki bu kadar kutsal ve kıymetli ise; siz de, kendi
zamanınızı böyle kutsal bilir.. böyle yaşar mısınız?.. (ACABA!..)
Bilmece:” Zaman; kıymetli olduğu kadar, kutsaldır da..”
teorisi (fikri)ne inanmayanlar, bir de; “ZAMAN’ı ” yazısını
tersinden, yani “sondan başa” doğru okusunlar...

Z A M A N

surprizsite.com ŞİİR NO: 184 02-06-2009

“ÖKÜZÜN BOYNUZU’nda(!)” dolanan bir helezon!
O’nun içinde yaşanır; hem, ilk ve hem de, son...
Evren’de; yaratılışın, dördüncü boyutu,
ZAMAN!.. Başı, sonu belirsiz.. kapısız bir han!..

Mahlûkatı kuşatmış.. “ATOM’suz, KOCA SÜNBÜL!”
Bilmeyene, dikendir; bilene, bir gonca GÜL!..
Uc-uca eklenmiş.. sanki, sınırsız.. partikül!..
ZAMAN!.. içinde doğar, bazan; “AN, içinde.. AN!..”

HERŞEY’in içinde yüzdüğü, “KUPKURU BİR GÖL!”
O, olmasaydı; canlılar, veremezlerdi.. döl.
Bir, “İlâhî emir” çıkar.. Önce, doğ! Sonra, öl!..
ZAMAN!.. Zarfı gelir.. “Hakk’ın vurduğu, DAMGA’dan”

Ya! O’na uyar.. O’nu, verimli kullanırsın...
Ya! İnada giderek, sonunda.. bunalırsın!..
Ya da! Hoş lezzet alır(!), tadına bayılırsın!..
ZAMAN!.. Rabb’dan, Mahlûk’a sunulan.. DEV ARMAĞAN!..
02-06-2009 SAAT: 10;10 Konak-İZMİR.