Her aklına estikçe n’olur arayıp sorsan!
Seni seven gönlümü alıp gitsen ne olur?
Rüyamda bile olsa şöyle sımsıkı sarsan...
Her fırsat bulduğunda gelip gitsen ne olur?

Benim kuru laflara bilirsin ki, karnım tok!
Senin mah cemalini bilmeyen hiç kimse yok!
Kaşlarını yay edip, kirpiklerini bir ok...
Adı belli kalbimi delip gitsen ne olur?

Gittin de aramadın, ya ben ne hallerdeyim!
Halim içler acısı, en ince dallerdeyim...
Sen kendi evindesin, bense yad ellerdeyim;
Arada bir uykumu bölüp gitsen ne olur?

Sen de şiirler yazıp sevdiğini söylesen...
Nereye varacaksın bu halinle böyle sen?
Hani senden hiç çıt yok, n’apıyorsun öyle sen?
Bir kez de bu garibi bulup gitsen ne olur?

Varsın kahır mektubu olsun, sen yine de yaz!
İster satırlarına doldur hem binlerce naz!
Uzaktan her kulağa hoş geliyormuş ya saz...
Biraz da benim için çalıp gitsen ne olur?

Ne olur bir köşeden çıkıversen önüme?
Nasıl mutlu edersin imanıma, dinime...
Ah bir de cila çeksen rengi atmış gönlüme!
Boşalttığın kalbime dolup gitsen ne olur?

Antalya-2014/11

TDK:

mah cemal: ay yüzlü, sevgilinin yüzü...

Halil Şakir Taşçıoğlu