hayrettin taylan



talihsiz tarihin yazdığı mecnunluk sayfasıyım
cennetten atılmış adem gibi vuslatın demindeyim
havva gibi istanbul oluşunu arıyorum

2…
ortadoğu gibiyim
her şey , her yar var
ama sensizlik, ama içsel kanayış hep var
varlığın merkezi burada varoluşçuluğa kafiyeli
toksinlerin tokluğunda besleniyor sülük burada
burası mecnun’dan sonra emniyetsizliğin mezununu veriyor
3….
juleit’in haz sıcağında kalmış garp ufkunda değil duruşum
ilime yakın bir coğrafyada
filmine yakın bir sahnede
insanca yaşamanın ortasında
insanlığımı aşkınla tanıştırmanın derdindeyim


4…
bütün dillerde gözyaşının dili aynıyken senistan’da başkaydı
senin damlaların vicdanıma yabancı dil gibiydi
ben’den götürüyordu, başka ben’e doğru
damla senfonisinin mozartı gibiyim
ancak okyanus ve okuyan us anlardı beni