Göz yaşlarımla yıkıyorum yokluğunu her akşam
Yokluğuna kadeh kaldırırmışcasına veda edemiyorum
Ağrılarım oluyor saklayamıyorum
Avaz avaz bağrımda yanıklar kalıyor
İçimde titreyen o heycanımda kalmadı
Senli sensiz günlere içiyorum bu akşam
Özlediğim oysaki sessinde sıcaklığındı
Etmiş olduğun feryatlarındı
Kara kara baktığın parlak gözlerindi
Yokluğuna kadeh kaldırıyorum bu akşam
Sesimin çıktığınca haykırıyorum
Dağ taş inliyor bir tek senin yüreğin sızlamıyor
Hasret yağmurları yağıyor
Gök yarılıyor sessiz olan dünyamda
Dalgalar fırtınalar kopuyor
Yokluğuna kadeh kaldırıyorum bu gece
Senli ve sensiz uykularımı haram ediyorum kendime
Ölümün resimlerini çekiyorum sensizliğime
Siyah beyaz boyuyorum yokluğunu
Yazamıyorum sensizliğimi
Bavulunu alıp gittiğin anları yazamıyoruum
Kıvrandığım sancılarını anlatamıyorum
Şerefine kadeh kaldırıyorum
Bu gece yokluğuna içiyorum bu gece
Ömrüme sana kendime kadeh kaldırıyom
Biten sevgim şerefine içiyorum
Vurduğun prangalar taktığın kelepçeler
Son demlerinde tek tek çözülüyor
Gözlerime bağladığın yaşlar tek tek süzülüyor
Hadi bak şerefine içiyorum bu gece
Yaktım yıktım bütün duvarları
Çıktım sokağa avaz avaz sesimin çıktığınça bağırıyorum
Sessiz esen fırtına bile sustu beni dinliyor
Seni bıraktım parmarlıklar arkasında
Gömdüm mezarı olmayan yokluğuma
Öyle isyanlar savruluyorki dört bir tarafa
Susmuyor içimdeki deli çığlıklar
Boğazıma geçirdiğin ip bile sıkmıyor
Uzanan ışıklar bile karanlıkta kalıyor
Bu gece şerefine içiyorum yokluğuna kadeh kaldırıyorum
Hiç olmadığın gibi gitmeni silmeni istiyorum
Yansın tüm dünya yansın için için kavrulan yüreğim
Varsın yansın anlamı olmayan ben anlamsız olan sen
Varsın yansın sınırsız olan sevdam varsın yansın
Umudu kalmayan dünler bugünler yarınlar varsın yansın
Ben yanarkende şerefine içiyorum bu gece 10/10/2014 Hesnam AsiTÜRK