Yazdığım binlerce şiir içinde
Belki milyonlarca hecede
Senin adın vardır,
İçinde milyarlarca düş saklar
Yüreğin vardır her duygumda
Sözlerin, tırnak içinde

O zaman anlarım ki;
Biz aynı gözlerde ağlamışız
Aynı tümcelerde gülmüşüz
Aynı yağmurlarında ıslanmışız sevdanın
Pay etmişiz her şeyi
Hakça bölüşmüşüz
Hem de şah ortadan
Yelken açınca aşka,
Bir hamurdan yoğrulmuşuz
Aşk olmuşuz

Bir sevgi dünyasına açıldı kapılar birer birer
Sen gibiydi hepsi
Sana benziyordu,
Gökyüzündeki hilal,
Dağdaki ceylan,
Kırdaki çiçek,
Aynadaki yüz,
Eldeki güller,
Sana armağanım hepsi
Özenle topladım bilesin ,
gönül bahçelerinden

Şimdi , savrulur gideriz
her şiirde, her dizede
biraz daha aşk oluruz ünlemlerde
Daha çok hasrete boyanır içimiz
Her yanımız bahar bahçe

Birbirimize benzeriz zamanla
Şiirlere ayna tutar bu dönüşüm
Yelken açarken aşka
Yüreğe düşüverir cemreler
Yavaş yavaş ısınır içim
Yüreğim şiire keserken
Sen düşersin gözlerimden, damla damla

Doğru değildi bu hasretlik
Ama alıştık zamanla