Bazen uzaklaşmak isteriz
güneşe aya ve dahi ayışığına
uzaklara dalıp
uzaklarda başlamak isteriz herşeye
bazen yüzümüz olsun diye ağlarız
ihanetlere ortak olmasın diye
mağdurluğa yerimiz olsun diye
dokunamayız bile göz yaşlarına
..

kimsenin kendi olmaya cesareti kalmamış
terfi etmiş aşuftelikden
deşifre leyli leylilige

deniz üstünde yüzüyor deşifte yüzleri
maskeler içinde gülücükleri
ses vermiyor özgürlüğe

gene bir çıkmazlarda boğuşuyor hevalar
gene yağmur kokuyor toprak
kanlanmış tenlerinden
lekelenmiş terleri

anlatıyorum mezar taşlarına
duaların yağmursu aminlerini
sonsuzlukta ayrılık olmadan
umut ve bereket özlemlerini
yarınların kavuşma niyeti olsun diye

itiraz etmiyorlar
arkamdan da konuşmuyorlar
denize düşmeden elimden tutmak istiyorlar

o bir atıkdı
devresinden belli
onu ondan değil
devresinden bilirim

bilmediğim!
kısa devre yaptığını
anlıyormu anlamıyor mu

ısırdığını biliyormu bilmiyor mu
veya ne kadar farkında onu sormak lazım

neresi eğri ki neresi doğru olsun
neren doğru ki nerem doğru olsun

deli deliyi
veli veliyi
çırak ustasını
mürekkep hokkasını
kalem şairini ararya


ve ...
perde ...
son tango ...
son final ...



şarteller attı
kısa devre yapma
sönsün ışıklar...


hayat sitresli ve acımasız
bu şehre bir ben yakışmıyorum
birde beni anlamayan bir di-yar
ben bu değilim ondan belli y_ar


yirmibeşEylülikibinondört
Gülay GÖKTÜRK