Uzanamadığım uzaklarımdan
yoluma çıktın
öyleyse kısmetimsin
hayatındayım


en yakınımda gezinen
en uzağımsın
öyleyse kaderimsin
yaşamındayım

derdimin dermani
gözümün fermani
sevda güvenim
dilek yıldızımdın
öyleyse ruhum esir düşmüş
kalbindeyim

suskunluğa kalbimin yanaşamadığı
sonsuzluğa kilit vurmak varsa
ya gelirsin ya da yad edersin
kalbinin dayanamadığını

Zühre yıldızına haber saldım
beni anlayacak başımı koyacağım
es geçmeyecek bir di_yar varmı dır

bakma !
ruhumun terazisi civdan yüklü
özlemli bir esir taşır

bakma ! bakma !
ibrahimi bir adanış
ismaili bir teslimiyet benimkisi

ölümü öldüre bilirmisin
şahittir yaşanmışlığa dehşeti


kiralıyorum sensizliğimi yalnızlığa
pır pır ediyor etrafımda güvercin sürüsü
kanatlarını vuruyor gözlerime

ve ... bir yar tanesi düşürüyor kirpiğime
hasrete düşer gibi yanağıma
anlıyorum ozaman
özlemenin özlemini

sonra zaman fısıldıyor usulca hasrete
gitmek gelmenin yarısıdır
bekle diyor bekle

O varsa sende
varsındır

gayrı !
hor etme
zor etme
kör etme

git /
me
git

yirmiüçEkimikibinondört

Gülay GÖKTÜRK