derin bir denizdir benim adım
uzaklığıdır karanlığın içimdeki aydınlığın
gökyüzüne el uzatan o dalgaların
bakışları var şimdi gözlerimde
hani o gitmek bilmeyen acıların



yolların çaresizliğine küsüyorum
hepsi taştan hepsi uzaktan benim için
yemyeşil çimlerin arasından biten
şu çiçeklere bakıyorum da
şimdi hepsi toprak gibi
ölüm kokuyor bugün



gidişine ağlıyorum geçmişin
gittiğinden beri her yerde bir umut
ve her yerde bir özlem var şimdi
kırılan dalların gözyaşlarıyla
simsiyah bir denizden geçiyor gözlerim



öyle bir yere gelmişim ki
sımsıcak kavrulan ateşi ısıtmıyor içimi
öyle bir yerde durmuşum ki ben
buz gibi soğukları üşütmüyor kalbimi



oysa aşk bir yoldu sana varmaya
içimde bir sonsuzluktu yaşamak için
yaban bir dağdı sevgimin şu saflığı
en taze kokusunda bir kır dı çiçeklerimin
bir bahardı adı ilk açtığında



gidene kadardı belkide her şey
bitmiştim
şu hayatın tadı kaçtığında
bitkindim
yorgundum aklımı kaybettiğimde
arsızdım yıllara geçtiğinde
kırgındım
kızgındım ayrılığın şu eteklerinde
küsmüştüm
dargındım belkide her şeye
savurgandım öylece
küçücük bir rüzgarla
gidiyordum belkide



her ne zaman bir el tutsam
bir ateş değer yakar ellerimi
her ne zaman bir yol tutsam ömrüme
sonu gelmez susar gözlerim
bir adım da biter geçmişe gider her şey
özlem olur hasret kalır içimde
ince bir sızıyla dokunur yüreğime


şimdiye dek
hep ben oldum şu karlı başımı eğen
kışı bendim gölgesi bendim gecelerin
kimi zamanda en sıcak yıllarıydım aşkın
yazı bendim güneşi bendim günlerin
sen de bile bile gittin ya benden
sımsıcak kor gibi attın ya kalbinden
yakıp savurdun ya hani o yüreğinden
işte ben ona yanmışım yanılmışım
öylece geçmişim içinden
.
.
.
Mawish
.
.
.

DERİN DENİZ – Mawish Şiirleri