5
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1199
Okunma
sen beni görmüyorsun
koca bir kentin yalnızlık afişiyim ben
binalar sokak
vede geçtiğin her yerde
ben yüzümden
bir ben daha varım
sayım hatasında iken ben kaçım
kadınlık bağlı uzun saça
çıkık kalçaya bakarmış
lakin bacaklar çarpık
öyle mıhlanmış ki gidişine
zerre kıpırdama yok
yollara bakmaktır tek suçum
kent yığıntısı şu İstanbul’unda
tadı tuzu yok artık
soframda ise ayrılık
gündüz dursun
gece daha çok belli ediyor kendini
yani hayaline bile açım artık
hedefimde nelerin olduğun anlatmaya kalksam
uzanır cümleler boylu boyunca
ve sayfalar tükenir
şairliğim ilham perisinden bedel diye
hüznü yazmaz mı?
bildiğin gibi varda hiçim
bu kadar sevgi yağması
yüreğe inan ki sığmaz
niye darlandığımı da söyleyeyim sana...
yokluğunda kan ağlıyor içim
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz