’Tavan arasında yağmurun sesini dinleyen şemsiyelerin’ kulakları çınlıyor.

...
Ipıssız mekanlarda,
en netameli anlarda,
dost meclisi kuruluyor,
hasb-ı hal zamanlarında,
muhabbet kazanı kaynıyor.
.
Yarasalar caddeyi boydan boya geçiyor,
aydınlatmalar yağan yağmuru içiyor,
şemsiyeler kapalı,insanlar cömertçe davranıyor,
’tavan arasında yağmurun sesini dinleyen şemsiyelerin’ kulakları çınlıyor.
.
Telaş yok in-cin uykuda,
etraf mis gibi toprak kokuyor,
esrik hallere dalanlar korkuyor,
cerrah neşteri vuruken tene,
’ana rahmi zahir’dünya,
her şey sus,pus sanki rüya.
.
’Çemberimde gül oya’
türküsü takılıyor dilime,
kim seve,kim güle,kim doya,
meal bulamıyor hafsalam bu suale.
.
Yağmurlar döverken pervazı amansız,
yakalandık celladın kollarına apansız,
biz ki su içmedik yılandan fermansız.
Rabbim, bırakma bizi bize...
kırılır kolumuz kanadımız,
öylece kala kalırız dermansız.
...
Yunus Ça