Bir Yaz sabahiydi unutmam
Güneş süzülüp de bahardan
Düşmüş iki yüzüne şehrimin
Herşeye geç kalmış da değiliz
Masamızda çay ve şekerden olma
Bitap bir hüzün
Karıştı karışacak tadımıza tuzumuza

düşmeseydik bulurduk elbet patikayı
Hepimiz bir tanrıyla uyanıyoruz
Biz ölünce ölüyor oda
Kendi sarhoşluğunda

Şarkılar
Ve sözlerden ibaret ömrümüz
Bazen sürülüyor mutluluğa
Ve genellikle acıya müptela

Yaz sabahıydı unutmam
Bankacılar caddesinde
Yağmurlu bir rüzgâr
Islıklar çalarak
O meşhur tangoda
İhbar ediyor çalınan ömrümü
Ne ızdırap
Ne ızdıraptır bu yağmur
Mahsun toprak kokusumudur
Yazı öldüren katil

Velhasıl
Bu taş sokaklar
Kendi tohumundan korkanlara
Yekpare mirastır
Bacalardan sarkan
Yeni ölmüş kitap kokusu
Diri dip diri
Bir hikaye anlatır
Ölmemek macerası

İste sen gözbebegi
Etimin saçlarımın
ve tüm hikayemin kahramanı
Ne bir suretsin
Ne baştan başa ateş
Yinede seni yakacak
Bu macera bu bitmeyen heves