İnsan, oğul idi - henüz iki kardeş
Adı çoğul idi - ha bir olmuş, ha beş
Börü, dadı - sütü aş, kımız ateş
Tengri bir - onun idi yerle gök.

Sonra hun idi, onca boyu okladı
Asya gürledi, ipek yüdü han yolu
Çin işi demedi, çekti vurdu seddi
Bozdu bağı güzeli - kağan kördü.

Geldi çok önce - kale bildi trakia
Atla girdi roma, yunan ile zâlim
Helen idi derdi - zulüm kızı köle
Troya ölü devir - kavimden küle.

Gördü kafkas alp aslanı bir kere
İşte anatolia - hadi vatan belle
Hangi kapı, sana yurt - çık sefere
Boğaza düştü oban, devran hülle.

Yolu söğüt idi, coştu ha coştu beyi
Yiğit idi bir zaman, deli dolu koştu
Devşir getir - yakışık alır mı aslan?
Dili sürçtü - karışık yedi osman.

"Kitap için" dedi - açtı kını, saçtı kanı
Sonra neden verdi onca fermanı?
Seferde kılıç kalkanı - cizye para
Bunca çeri hebâ şimdi küffara.

Hangi sahra görse otağı
Alamana çarpar idi kalpağı
Koca ordunun kurmay uşağı
Korudu sadece bir tabyayı.

Sanki tüyü, dehâ - uçtu uçuyor
Epeyce teknik idi kâfir binbaşı
Gelibolu kadırgası - geçti geçiyor
"Salla gitsin" deyu, seyit onbaşı.

Ballı kalemle yazdılar tapuyu
Toprak diye ezdiler kapuyu
Böldüler adaları, ikişer ikişer sayıp
Onikiden vurdular, şân-ı şeref kayıp.

Puslu rıhtıma bandırdı vapur
İşte taşıyor şu milleti, vâkur
Bolu beyi gibi kesse de raconu
Bilemedi jonny, memoda acunu.

Nasıl çaktı bilinmez - leb-i derya
Kutlu düşünde ülke var ya
Devirdi eski püsküyü tâcında
Kurdu devlet-i âliyeyi soyunda.

Her on yılda davrandı paslı tüfenge
Adam asmacalar büründü hâki renge
Bir yanda çağdaşı eser tandan
Bir yanda çağ dışı, ser atandan.

Hani küheylan - dört nala şahlanan?
Hani şâha yaslanan - yüreği ceylan?
Fâni kalmadı boyu - hep yazdı tarih
Gâni bağrı solmadı - hiç yoktur tarif.

M.Ö. 220