içinin kuytularından geliyorum
yıllardır çıktığım en tedariksiz
ve en kalabalık yolculuk bu




tanımadığın binlerce yüzle karşılaşmak
ve aç, susuz kalmak savanlarda, tundralarda




ve ölüm orucuna yatar gibi
vazgeçmemek doğru bildiğin yoldan
tüm mevsimleri solumak gibi bir anda ciğerlerine
ve mevsimsizlikten hüküm giymek ebediyete




canının yongasından can bulduğum
ki senin canın sözündür, sözlerindir




benim de canıma yoldaş olurken yokluk alfaben
çokluğun doruklarından bakarız beyaz sayfalara
ve beyaz sayfalara kararken
buğday tenli kelimelerimizi
en yağızından
delikanlı s’özler boy verir umuda




bir kibrit çakmak ne kolaydır samanlığa
oysa ki
yangından sağ çıkamamayı göze almaktır sevmek
unutma




ben seni
uçurumların ucundan sallarken boşluğa ayaklarımı
özgürlüğe kanat çırparmışçasına
mutlu ve umutlu
gözü kara sevdim
gözlerimin elâsında...
















Sev_tap