yahu ne bakarsın bu ne işvedir
benim gönlüm nasırlı kat kat üstüne
bu gönüller arası bir çekişmedir
başka insanların kıran mı girdi sürüsüne
bende hayat bitmiş kollar yana sarkık
herdem zamanla boğuşma kaşlarım çatık
bir beyaz tül üstüne kara bir leke
ölüm önümden yürüyor hayat arkamdan seke
gayet ciddi olan gönül sıkmaz felekten şaka
böyle üç nokta hayatı söyle kim taka

bende ne iş var nede bir umut
gönül zulmete boğılmuş vermez bir nefes ışık
bu nazlı işler ile kimliğim zahir çakışık
bir esrarı döktüm ben belkide sade bir zan
yürü ve küs bu hayata küsmeye deyer heran
senbir hülya alemisin boz sirkelen ve uyan
bir sinyal verirsin sen nasırlaşmış gönlüme
gurur bende tükendi kişilik düşmüş eleme

sakın hüsn-ü zan etme su-i zan bana tekel
didara hiş aldanmam güzelle işim olmaz
serdim tüm esrarımı ne derlerse desin el
denizinde aşkım balık oltaya hiç takılmaz
bre ne durursun kapıl hayat seline
yok sen aşkmı istiyorsun dokun sazın teline
bir dansöz çıkar elbet al onu tekeline
benden ne maşuk ne derimden post olmaz
bu yürek nisyan yüklü cilvelere hiç kanmaz
nasıl ki toprak altı görmez gün ve güneşi
işte öyle gömülmektir hevesatın kapanışı
gelde dinle şu kağıda dökülen serzenişi
kulak ver bu ruhumun nihanına yakarışı