19
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
1383
Okunma

___Kar altında büyüyen bir şehrin
sessiz kalabalığında diz çöken yürekler
daha önce yazılmamış senaryonun oyuncusudur…
Önce devrik imgelerimizde boğulup
şiirler gönderdik birbirimizden habersiz ve adressiz
İlk tutuşmasıydı ellerimizin …
yüreğimize düştüğünden habersizdi mevsim
cevabını henüz kimsenin bulamadığı sorularda
boğulduk /nedensiz
isim arardık/ filizlensin diye yüreklerimiz
___ ısrarla adına mavi dedik ama kırmızı yazdık sevdayı…
kimi zaman
erguvan rengi denizlerde aradık
ay tanrıçasının mahcup ellerini
halbuki şefkatini cebinde saklıyordu zaman
kimi zaman
bir türkünün kanayan yarasına ortak
türkünün haberi yoktu merhem oluşumuzdan
Ve isteyip istemediğini bile sormadık / kan döken yarasına ozanın…
_____ısrarla adına mavi dedik ama renksiz tuvale çizdik resmini sevdanın...
Çok Sonra bulduk
şehrin kaldırımlarında
sek sek oynayan çocuksu öpüşme özlemlerimizi
Siyah beyaz olmalıydı illa
ilk eriyişimiz dudaklarımızda
en özeli olmalı derken yaşanası an
kartpostalın prangasına şiir olduk …
.
..
…
bacaklarımızın titremesi
boynumuzdan dökülen incileri olacaktı aşkın/ oyun gereği
ve gece toplayacaktı yerlere saçılan sevişmelerimizi
Ben sana küsecektim
sen bana ana avrat küfredecektin
paçalarımıza bulaşan mor renkli yitikliğimize sarılacak
acılarımızı eskitecektik
Ve Sabaha hiç bir söz kalmayacaktı / yıldız artıklarından başka
ağlayacaktık…