Ecel; baltasıyla fidan boyunu
Kesiverir bir gün çeker gidersin
Ölüm rüzgarları senden o yana
Esiverir bir gün çeker gidersin
Gittiğin yerlerde nasıl edersin


Azrail’e kimse atamaz çalım
Yaşamanın sonu muhakkak ölüm
Şakıyan dillerin bakarsın volüm
Kısıverir bir gün çeker gidersin
Gittiğin yerlerde nasıl edersin


Neler feda ettin kimler uğruna
Ogün kimse kulak vermez çağrına
Ana şefkatiyle mezar bağrına
Basıverir bir gün çeker gidersin
Gittiğin yerlerde nasıl edersin


İbret al ölenden aç bak gözünü
Alan gider üç beş metre bezini
O yüzüne gülen dünya yüzünü
Asıverir bir gün çeker gidersin
Gittiğin yerlerde nasıl edersin


Faniye bağlanma olursun pişman
Akgül’üm faydasız peşinde koşman
Dostum sandıkların kesilir düşman
Küsüverir bir gün çeker gidersin
Gittiğin yerlerde nasıl edersin

KEMAL AKGÜL(04.11.2014)