ne beleş diye düşündüm
acılarımız beş para etmiyor
üç kuruşluk düşlerimiz
sevdalarımız umuda koşmuyor
bedavaya yaralanıyoruz


kimse dönüp bakmıyor
diz boyu hüsran
badanası eskimiş duvar gibi
dökülüyor sıvalarımız
garip duruyor resmimiz orda
cız ediyor yüreğimiz


bir masa sandalye somya kitap
yeter demiştik birlikte mutluluğa
yetmedi, araba,tatil, yazlık
istekler sıralandı bizden sonra
beleş yaşamadı çocuklar
arzular pahalandı


çok mu zor dedim papatya toplamak
düşlerimize yaptığımız bahçeden
bir çadır kursak oraya
yaz sabahına uzatsak ayaklarımızı
çiselese yaz yağmuru
güneş baksa gözlerimiz


bedava bir ağaç altında
elini tutmak sevgilinin
indirimli şarkılar söylemek
silerek yüreğin pasını
şarkılarda gitmek çamlıca’ya
boğaza,mehtaba bakmak


silmek ayağının tozunu
önüne ilk çıkan taşa
ucuza yakalamak özlemlerini
kır çiçeklerinden taç örmek sevgiliye
onsuz geçen günlerin hasretinden
çok pahalı olmasa gerek
sevmek


sevmek bütün canlıları, dünyayı
bir sinek gibi kovmak hüznü
açarak pencereyi
odaya dolan temiz havayla
aşık olmak hayata
mutlu olmak


bedava
en yaşanası şeyler







05. 11. 2014 / Nazik Gülünay