Tamam.
Yazıyorum artık.
Kalemde bitti,kağıtta,
Dinlemekten
Dertlerimi, üzüntülerimi,
En önemlisi seni.
Sanki Yeter diyecekler gibi
Canlanıp bir anda.
Yüzüme fırlatacaklar tüm anlattıklarımı
Hatıralarla,
Özlemlerle,
Yaşanamamışlıklarla doluverecek etrafım
Oysa
Hayallerimiz vardı,anlaşmalarımız,
Konuştuklarımız,verdiğimiz sözler,
Ya biz,
Bir kuşun kanadına taktık sevdamızı,
Salıverdik,uçsuz bucaksız asumana
Peki.Mümkün mü şimdi?
Yeniden yakalamak o kuşu?
Milyonlarcasının içinden

Seni anlattım hep insanlar içinde
Ama sadece kendime
Herkes görüyordu ama
Bir ben anlıyordum beni
Mülteci bir aşktı bizimkisi,
Ne vatanı,ne bayrağı olan
Uğruna ölecek iki neferden başka
Yoktu ki Bişeyi,kimsesi.
Ne sohbet edecek dostları,
Ne gezecek sokakları.
Kara bir geceden başka
Yaşandı ve...
Yanıldılar.Bitmedi, bitmeyecek
O salıverdiğimiz kuş var ya, İnanıyorum
Dönecek.
Bizler döndüğü yerde olur muyuz?
Bilmiyorum.