Gözlerim kapalı
Nokta kadar
Virgül gibi kıvrıldım
Hiçim
Yalnızım
Sessiz ve suskunum


Ìçim dışıma vurmuş
Yüreğim avucumun içinde
Ìçim titriyor
Kayıtsız, şartsız
Kendimi karanlığın ortasında vurdum


Tam teslim
Tüm varlığım
Ardı gece
Her zaman milyon düşünce
Geçer beynimde
Şu an ingin
Sessiz herşey
Zaman durdu
Kimseler yok
Düşünecek hiç bir şeyde yok


Yıkıldığım anda
Tüm acı gitti
Cenim gitti
Alnım secdede
Temasın serinliğini yaşıyor
Avuç içlerim
Sızlamıyor artık


Gözlerim kapalı
Bükülüp kaldığım anda
Yükseldiğimi hissediyorum
Bulutsuz Gökyüzü’ne
Öylesine birikmiş ki gözyaşlarım
Yağmuru ben yağdıracağım


Yavaş yavaş
Yürek şehrim sellere teslim
Direniyorum bu kez
Kalbimde bir kesik acı
Acıyor yüreğim
Kelime kelime
Yazıp çizdiğimi
Siliyorum
Derinlerde
En içinde
Bir gün dibe
Vuracağımı biliyorum


Bırak tutma zamanı diyorum
Bırak aksın akışına
Bırak tutma kendini
Bir yaşanmışlık izi
Yüreğinde olsada
Dışı renkli
Ìçi simsiyah zaten
Dışı dolu
Ìçi bonboş
Çizgiler birer birer siliniyor


Zamanımız geçmez bizim
Çilemiz bitmez
Tüm saatler dursun
Gerilme hatları döşeniyor
Yüzümün her yerine
Nefes sayım
Gitgide azalıyor
Her gece
Ölümlerden dirilir gibi
Uyanıyorum
Yeni bir güne
Oysa yaşamak ne güzel



Sevay