Sabır benim işimdi.

Elim,öfkemin başında bir kılıç

Çok sıkı bağlamıştım başını hırsımın.

Hayatta bütün istemlerimi

Hayallerimi

Yarın diye bir umuda bağlamıştım.

Sabır benim işimdi.



Bir peronda

Tehir etmiş bir treni bekler gibi

Beklemiştim yarını.

Ne tereddüt ne bir kuşku

Bir sabahı,

Bir yarını beklemiştim umutla.

Onurlu hayat yenilgilerimin

Bir galibiyeti olacaktı mutlaka.



Sabır benim işimdi...

Ve beklemek

Ummak

Hep bana yazılmıştı....

Sonra;binlerce ben tanıdım

Hayalleri yarınlara tehirli.

Beklentileri yenik,

Umutları bezgin...


Ben;

Mutsuz değildim üstelik.

Anlamadığım şeydir bu.

Sabrım bu değildi.

Biraz eksik,

Biraz buruk

Gençliğimizin en güzel günlerinde

Adına sabır dediğimiz

Ertelenmiş beklentilerimiz

Hayattan umduklarımız bu değildi....



Sabır benim işimdi.

Yanlışlarımda tövbe,

Düşündüklerimde tevekkül

Yapacaklarımda yarınlar vardı.

Ne koruk pişti helva tadında

Ne”sabır acıdır,meyvesi tatlıdır”

Söylemine uygun.

Farklı meyvalar tattık hayatta....

Bir yanımız eksik,

Bir yanımız buruk kaldı

Saklayacak günlerim

Ertelenecek düşlerim yok

Sabır masalına saklayacak.....

Sen geleceksen ruhuma

Çabuk gel...