12
Yorum
37
Beğeni
5,0
Puan
3654
Okunma

Issız bir mekânda
Gün sayarken tek başına
Sancılı günlerin ardından
Ağır gelir anılar
Duyulmaz olur
Asi ruhunun iniltileri
Tıpkı şimdi olduğu gibi
Yağmurlu
Bir gecede
Sabaha kadar
Konuşur durur
İçindeki kadın
Susturamazsın içindeki sesleri
Bilirim
Uzaklarda geçmek bilmez saatler
Zaman denen ışıksız tünelde kaybolursun
Farkında olmadan
Keskin zik-zaklar çizersin
Savrulursun ordan oraya
Derin bir sessizliğin ortasından geçer
Hasret denen gökkuşağı
Süzülür gün ışığı pencerenden
Merhaba yabancı der gibi
Güneş
Doğar gözlerine
Dudakların kurur
Söylesem şimdi
Dile getirsem onca sıkıntıyı
Bilmem anlayabilir misin
Neden bu kadar kırılmışım
Yabancılaşmam
Yokluğunaydı bunca sitem
Gitmelerin ardından
Gölgelere saklanmam
Vedadan kaçıştı desem
Çözebilir misin suskunluğumu
İstesen de
Hissedemezsin
yürek ağrısını
Anlamalısın gözüm
Kaybolunca inanç
Umutlar tükenirmiş
Bıraktığın gibi kalmıyormuş
Yâr dediğin
Deniz Derya Giritli
Gönül sesime nefesini üfleyen , Nuray Çakmak arkadaşıma sonsuz teşekkürler.
5.0
100% (38)