biraz eksildim
azar azar
bazen
bir bulut gibi
içimi döktüm
bazen
bir çocuk gibi
küstüm

zaman
durmaksızın
ilerledi
ama
Ben
hep
sen’de
durdum
ne
ileriye gidebildim
ne de
geriye gidebildim

başımı yastığa koyduğumda
başımın yanında
senin başında vardı
bazen nefesini içime çektim
bazen soluğunu dinledim
kalbini dinledim
sen yoktun
ben
seni
yaşadım

uyandığım da
elin
göğsümün üstündeydi
gözlerin karşımda
saçın yüzümde
dudağının buğusu
sabahın
seherine
seni
seviyorum
diye
mırıldanıyordu
sen
yoktun
ben
seni
yaşadım

Bazen
şehrin
en
karanlık
sokaklarını
adımladım
bazen
yağmurlu
bir bulutun
altında
yürüdüm
ve
bazen
ıssız
sessiz
kaldırımlarda
yürüdüm
sadece
ayak sesim yankılanıyordu
elim de elin
saçların
rüzgarda
ahenkle
dalgalanıyordu
gözlerin
güneş
gibi
ışıldıyordu
sen
yoktun
ben
seni
yaşadım

İbrahim Dalkılıç

25/10/2014
22:50 izmir