4
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
940
Okunma
içimde uzak bir ortadoğu yanıyor...
bir tebessüm iç çekiyor tarihin eşiğinde
dünyamız kirletiliyor cephelerde masa başlarında
kum tanelerine dağlara ve bulutlara sığınıyorum
haritalar baştan başa sancı içinde..
bütün dualarımı göğe sarkıtıyorum
bir intizara dönüşüyor yılgın anne feryatları
yıldızlara bulaşsın diye yeniden o şen sokaklar
bir kurşun bir ekmek kırıntısı bin kurşuni avaz
yeşeriyor bu yangın yerinde yaralı bir şiir
adalettir herkesin uçurtması biliyorum..
sonra yalnızlıklar giydiriyorum sesime aniden
kederle gülümsüyor ardımdan bir kadın
bir mezardan önce büyüyor varoş çocukluğum
mevsimler aldatıyor tanıdık tüm gülleri
bir sesleniş bir feryat bir hummalı yağmur
bir iç çekişe beziyor bütün eylülleri..
içimde uzak bir mezopotamya kanıyor..
5.0
100% (10)
Cevap Yaz