Toz bulutlarına karışıp gitmek istersin bazen
Seni anlamayan yüreklerden uzaklara
Asla geri dönmemek üzere
Kimsenin olmadığı
Kendinle baş başa kalabileceğin bir yere
Sadece, sadece
Kuş seslerinin yankılandığı
Mis kokan kır çiçeklerinin arasında
Kaybolmak istersin... Sonsuza dek

Belki yokluğun bişeyler hatırlatır
Seni anlamayanlara
Belki belki vicdanları sızlar biraz olsun
Vicdan gibi asil bir duyguları varsa
Tüm özgürlünü tüm sevincini
Hic düşünmeden avuçlarının içine bıraktığın
Canın saydiğin can
Ondaki seni YAVAŞ...YAVAŞ yok ederken
SEN
Yaşama sevincini yitirirsin
Susuz kalmış topraklar gibi
Damlalara hasret çatlarsın
Kurur boğazın yutkunamazsın
Biraz olsun yaşadıklarını unutmak
Nefes almak istersin
YOKSA
Beynini kemiren niçinler nedenler
İçine düştüğün o çıkılması güç boşluk
Geri dönüşü olmayan
Hatalar yapmana neden olabilir
Bir tatlı söz bir güler yüz
Alıp gutürür başka diyarlara
ÇÜNKÜ
Sevgisizlik yıkar insanı çökertir
Şiddetli depremlere yol açar gönül köşkünde
Derin çukurlar açılır yüreğinin doruklarında
Nasıl ki susuz kalmış bir ağaç dal vermez
Nasıl ki sevmediğin sulamadığın bir çiçek açmaz
sevgisiz insanın gamzelerinde de gülücükler açmaz açamaz

Toz bulutlarına karışıp gitmek ister insan bazen
Asla geri dönmemek üzere
Sadece
Kuş seslerinin yankılandığı
Mis kokan kır çiçeklerinin arasında
Kaybolmak istersin sonsuza dek

Nafize Şimşek Akyüz

Aralık 2012