VELHASIL…
Kimsesiz sandım ,
Kalabalık aşkları ağırlıyormuş bilemedim.
Nefesim sandım , çektim içime
O hafif bir rüzgarmış sadece sonradan anladım.
Güzeldi gözleri, güzel de bakıyordu,
Bana körmüş oysa,
Görünmediğimi farkettiğimde anladım.
Sıcacıktı, avuçlarımı saran elleri
Benim ateşimle tutuşan küçücük bir alevmiş sadece,
Yüreğime buz gibi düşüp, soğuduğumda anladım.
Bir rüya gibiydi bazen uyusam devam eder ,
Kabus gibi yaşattıklarını da uyanınca biter sandım.
Bitmediğini de beni bitirdiğinde anladım
Tadı yerinde , çok sevdiğim çayım gibiydi,
Ne demini ne de beni almamış meğer yüreğine
Açılamayacak kadar çiğmiş de bilemedim.
Ben onu İçtikçe anladım.
Gerçek ve kıymetli bilmiştim, saklamıştım onu yıllarca,
O bir imitasyonmuş meğer,
Velhasıl…..
Kullandıkça birileri , rengi değiştiğinde anladım.