Çocukken belki de her şey daha güzeldi
Hayat sadece bildiklerinle sınırlı değildir
Çocukça düşünürsün,çocukça hissedersin
Bilmediğin bir eve misafirliğe gidersin belki de bir gün
Tanımadığın yüzler,bilmediğin isimler...
Çay koyarlar önüne
O çayı öyle içmek istersin ki
Minicik parmaklarınla tutup çay bardağını,ellerini ısıtsın istersin
Belki de evde hiç çay içmezsin
Ama daha güzeldir ya hep dışarıdaki
Öylece bakarsın annenin gözlerine
Annen senden habersiz gibi
"Yok içmez o teyzesi hem o sevmez ki! "
Ama anne niye öyle söyledin ?
Hani anneler yalan söylemezdi
İçinden neler neler söylersin
Sonra misafirlik biter
Gelir eve dönüş vakti...
Senin aklın orada kalmıştır halbuki
Annen der ki bak ben sana yaparım daha iyisini
Hiçbir şey söylemezsin dinlersin anneni
Hem her yerde çay içilmez ki...
Şimdi büyüdüm
Çayı da çok seviyorum eskisi gibi
Kalbim söz dinlemiyor benim gibi
Bakıyor gözlerimin içine sanki
Aklım zıt duruyor kalbime
Kalbimse çocuk gibi...
"Yok o aşk istemez teyzesi hem o sevmez ki! "
Ama kalbim onda kalmıştı halbuki
Akıl yalan söylemez değil mi ?
Hem herkes sevilmez ki ...