Her şey sanki üstüme üstüme gelir bazen
Altında kalır yürek ezilir görünmeden
Yoktur elimi tutan bu hallerimi sezen
İsterim geçip gitsin üstüme sürünmeden
İz kalırsa kötüdür çıkmıyor yıkasam da
Bütün olan bitene kulağı tıkasam da.



Gözüme sürme çekip acıları saklasam
Yine de gizli gizli kenarından akıyor
Yapılan kötülüğü birer birer aklasam
Geçmişin melaneti yüreğimi yakıyor
Unutmak mümkün olsa hemen siler geçerdim
Bunca hüzün yerine mutluluğu içerdim.



Derinlerde bir yerde inkar mağarası var
Yaşanmadı ihanet sen hayal gördün diyor
Gözlerime biriken geçit vermez o duvar
’Ah keşke’ desem bile olanları biliyor
İnkar mağarasından usulca çıkıyorum
Mağarayı içimde hışımla yıkıyorum.



Artık bir anlamı yok inkar etmek boşuna
Gerçekler acı ’evet’ ama kabul etmeli
Kim neyi değiştirmiş gitmese de hoşuna
Gerçek acı olsa da üzerine gitmeli
Evet aldatıldım ben insanlar çiğ süt emmiş
Gerçek acılar varken bu sadece bir yem miş.



Hayat insana bazen ne tuzaklar kuruyor
Deneniyoruz sanki kimin gücü ne kadar
Bilsem de tüm bunları olan bazen yoruyor
İsyan etmesem bile sergilenen manidar
Üstümden taşan hüznü silkeledim bir anda
Dedim siz gidin artık mutluluk kaldı yanda.



Ayvazım DENİZ