Ve Sen
Gülünce,yırtılır umutlarım,
Üzgün bir şairin kurguladığı
darağacı hayallerdeyim,
Yeni bir günce gözlerin,
Mahvedilmiş bir yarının hazin ruhu
Ben;
bedbaht,yıpranmış hüzünlerden gelirim
Çünkü kırgınlığımın hezimeti ellerin.


Gidişlerinde kopan esinti
çırpınışlarımı da beraberinde yitirdi.
Kaos’um hadi toparla kendimi,
Aynı rüyadayız,
Güneşin bulutlara küstüğü noktada gelişlerin,
Ve gidişlerin kadim benliğim.
Ve sen
Susunca,kaybettiğim.
Gözleri dolunaya sahip küçük kız
Hadi unut beni,hatıralarımdan
en körpe Hazirana savrulmuş bir kaç parça hüzün var yanaklarımda
Bırak,
kalsın
onu da alma gözyaşlarımdan.


Güneşi kapatan bulutlar’dayım,
Bana hiçbir Haziran dokunamaz
ve yaşayacağım hiçbir Ocak seni bana unutturamaz.


Ve sen!
Yaşın sonbahardı
Hiçbir yaza ulaşamadı
Belkide imkansızlığın bundandı
Ve sen
yıkılışlarımdaydın.