Mevsimler geçer aylar geçer neyse geçer de geçer
İnsan hiç olmayacak bir şeyin ümidiyle ne kadar yaşayabilir ya da
Neyse o da geçer...
Neler neler geçmedi ki...,Biliyor musun thomas bugün aynaya baktım
Ayna bile sızladı
Ben ne kadar çok değişmişim thomas!
Sonrası ben de sızlandım
Ne yani o arzulanmayacak kadın mıydım.
Durdum ve daha dikkatli baktım
Aynalar da insanlar gibi yalan söyleyebilirdi
Ve aynalar insanın yanılsaması değilde neydi
Kendime o gelecek yalanlarını uydururken
Aynada gördüğüme neden inanacaktım ki!
Sustum
Yıllar geçti
Bugün fark ettim de ben ne çok susmuşum thomas!
Büyümüşüm biliyor musun?
Gözyaşlarımı kontrol edebiliyorum
Bir mendili defalarca kez kullanabiliyorum
Yaseminleri koparmadan koklaya biliyorum
İncitmiyorum ben thomas inciniyorum!
Geceleri yalnız uyuyabiliyor ne gecesi bazen balkonda bile sabahlıyorum
Zeytin dalları thomas
Zeytin dallarını kırmadan zeytinleri topluyorum
Tarsus’u daha bir seviyorum bu şehrin ruhu var thomas sende olmayan...
Sonra içinden en çok kendimi özlüyorum
Kitap okuyorum satırları aşk kokan
Fakat ölüm anlatan
Kitaplarda sahtekar oldu thomas
Gülmüyorum eskisi gibi
Ağlayamıyorum da
Ben ne zaman büyüdüm THOMAS!