Sensizlik
Acı bir sükutun en soğuk manzaralarına baktırır gözlerimi.
Neden en acı dizelerim dile gelir de,
Taşar bu sessiz çığlıkların yankılandığı yüreğimden?
Yokluğunun gerektirdiği herşey yerli yerinde.
Bir dolu yıkılmış hayal.
Bir dolu sönmüş umutlar.
Yalnızlığım en başta.
Ve bir dolu bomboş odalar...
Duvarlarından nemli nemli efkarım süzülür.
Rutubet kokar her köşesi.
Ben sensizliği yakışır biçimde yaşıyorum.
Hakkını veriyorum yalnızlığın.
Ya sen...
Sen tadına varabiliyor musun benim yaşadıklarımın.
Hüzün doluyor mu gözbebeklerine?
Arada bir de olsa efkarlanıyor mu yüreğin?
Ya da aklın uğruyor mu gittiğin bu sevdaya?
Seyrü sefada mısın?
Yoksa benim gibi cevrü cefa da mı..?
Nekadar olsa kabulümdür
Bu acı sükuta doymaz yüreğim.
Sen gününü gün et yar.
Nasılsa hergün güneş doğar da,
Birgün elbet görmez gözlerim...
______________Murat Bulut