1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
7583
Okunma
Yılın onbirinci ayı.
Yine aylardan Kasım.
Nargilemin közünü tazeler gibi
Yine harlandı sensizlik.
Yalnızlıkların piyangosu vurur her Kasımda.
Yalnızların en yalnızı olurum.
Sükutumun figanı arş-ı ala’ya yükselir.
Aya çarpar,yıldızlara takılırım.
Ruhum yerin yedi kat dibine gömülür.
Sıkılır,bunalır,öyle daralırım.
Yine aylardan Kasım.
Yeşilin ayazla savaşı,
Yaprakların rüzgarla dalaşı başlar.
Yenilenler yerle bir.
Direnenler düşmeye amade.
Ziyan olmuş bi-dolu umut,
Kısık bir göz ucu mesafesinde
Uçup giden hayallerin serüveni.
Kasvetli akşamlara merdiven dayayan gündüzlerim.
Ne mümkün çıkmamak.
Ne mümkün geriye dönmek.
Rotasına kilitlenmiş bir ömür.
Ve önüm
Hep kederli basamak.
Yine aylardan hazan
Yine aylardan hazanı yaşamak...
.............Murat BULUT
5.0
100% (2)
Cevap Yaz