7
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
2265
Okunma
yazmadan olmuyor,yazılmadan da olmuyor,
vazgeçtik
ninnilenen algılardan
iliklerimizi yolcu ederken
soluyorduk çıplak ayaklarımızın saf acılarını
yüksek ökçeliydi
çağlayan kirpiklerimiz
nesli tükenen içselliğimizi
kakımsız akçelere vermiştik
durduk kopmuş saatler gibi
devleşti içimizdeki mavimsi taneler
dem katında açtık gözlerimizi
usanmıştık adsız ruhlardan
yürek duvarına tokaladık savrulmalarımızı
bekledik
çağırdık
kırışık engebeleri
tokalaştık öz aşkla.
/ama/
ben bilmiyordum
hayaller kendi kollarında susar diye/
....
5.0
100% (23)
Cevap Yaz