Ya olmazların vardır .
Ya da korkuyorsundur .
Yaklaştığında rüzgar esiyordur .
Milim milim esiyordur üstüne .
Hafif bir sıcaklık konuyordur içine .
Tam alışacak gibisindir !
Sonra üşümenle yok olup , gidiyordur .
Bu duygu nasıl birşeydir ?
Hafifçe üflesen sönecek bir kibrit gibi mi ?
Sonra tekrar bi kibrit daha ...
Bir ormanı mahvedecek yüklükte .
Ama sırasıyla yakınca zararsız .
Bir araya gelince cehennem .
Öyle de olmadı ya ?
Yavaş yavaş başlayıp yaktı ellerimden .
Sanırdım sonunda kül olmak vardı .
Olmadı !
İçim ısındı sonra soğudum .
Kalbimin ortasında bi kor dediğim her an .
Alışık bünyemden mi nedir , söner hemen .
Kimbilir , belki de ?
Bir ileri , iki geri atan ayaklarımla .
Bi iki mutluluk karşısında kucaklaşmalarımla.
Sonra da yaramaz çocukların sessizliğine bürünmemle .
Sonunu sevmediklerimi denemekten vazgeçmemle .
Belki bana o yüzden soğuk soğuk esiyordur cevaplar .
Kimbilir belki de her sorumun cevabı esmek ve süratle yol almaktır
Ardına dönüp bakmadan.
Anlaşmadan
Vedalaşmadan ...
~ 04.10.2014 ~