Çekin şu binaları göğümden,
uçurtmalarımı engeller..
İstemem buz gibi betonlar,
güneşimi gölgeler..
Nerde o özgür uçurtmalarım,
nerde güne bakan papatyalar.?
Kaldırımlar buz kesiyor sayelerinde
göğe doğru uzanıyor taş perde...
Güneşimle arama setre koymayın,
özgürlüğüme no’lur engel olmayın.!
Kuşlar gibi süzülsün, gökte uçurtmalarım.
Onlar ki ; Beni simgeler,
uçmak isteyen gönlümü eğler..

Biz güneşin çocukları,
al al olur yanakları,
koşar yalın ayakları,
buluşurduk çim tepelerinde..

Caddeler ıslak buz gibi oysa,
betonlar nemli küf kokulu,
mis kokulu leylaklarım nerede.?
hanımeli iğde açar, bahar gelince.
Kediler güneşlenirdi duvar dibinde.
Güneşimi satmışlar burda...
Satın almışlar göğe yükselenler,
geceleri yıldızlarda gök te parlamaz,
toplayıp götürmüşler ışık saçamaz..
Geri verin güneşimi, yıldızlarımı.!
Gökte uçan uçurtmamı geri verin..!!