0
Yorum
2
Beğeni
4,5
Puan
993
Okunma
Yalnızlık denen canavar,
Sarmış bedenimi sıkıyor,
Nefes dahi alamıyorum,
Çırpınıyorum, kurtulamıyorum.
Çığlıklarım düğümleniyor,
Boğazıma takılıp kalıyor,
Ne duyan var, ne gören,
Kalabalığın içinde sadece ben.
Ne halimden anlayan var, ne hisseden,
Ne de bir derdin var mı? diye soran,
Kimse, yakarışımı duymuyor,
Bir kez dönüp ardına bakmıyor.
Yalnızlık denen mahlukat yiyor,
Etimi kemiğimi sömürüyor,
Çaresizlik, bir de göz yaşlarım
Ne duyuluyor ne biliniyor.
H. Çiğdem Deniz...Çitlembik
5.0
50% (1)
4.0
50% (1)
