Ah İstanbul,Asitane,Dersaadet
ne sırlar saklarsın,
inci gibi görünsen de,
çok karanlıksın
içini deştikçe pislik akar,
sokaklarda acılı ruhlar dolaşır,
ruhlar katillerini arar,



bir bakarsın Genç Osman’ı görürsün
ağalar yedi kule zindanına götürürken
zevkten azmış devşirmelerin hırıltısını duyarsın

ırzına geçilirken bağırtılarını ve yakarışlarını
kellesinin parçalanmış bedeniyle koyun koyuna yattığı,
nekrofoli aşığı devşirmelerin zevk çığlıklarını,
yarasa çığlıklarıyla duyarsın
bir bakarsın kızlar ağasının sandalının suda izini görürsün,
samur kürk içindeki hayaleti
torbasının içindeki hamile cariyeleri,
denizin ortasında taş bağlar suya atar,
bir bakarsın Topkapı Sarayı önünde tabutlar geçiti,
bir yanda ağlayışlar, tükenen umutlar bir yanda yeni padişah ve halayıkı
eğlence ve neşe çığlıkları,
daha ne sırlar saklar baba katili, oğul katili,kardeş katili amca katili
hükümdarlar,
hayaletler belirir sonra kaybolur,
acılı ruhlar geçit yapar,
yüzleri öfkeden kaybolmuştur,
hesabını sormak için gezinir dolanırlar,
binlerce beddua gökyüzünden yükselir,
alaşağı edeceği bellidir,
faylar bu acılarla gerilmiştir,
toprak taşıyamaz olmuştur,
bu şehir sonunu yaşamaktadır,
her yapılan haksızlık,zulüm
mutlak sonu yaklaştırmaktadır.

sen bakma yüksek binalara,
o efsunlu sese,görünüşe
kurtlanmış çatırdayan bir çınar,
ne kadar süslense de
o ah üstüne çökecektir.
.