Yıllanmış bir kitap buldum rafların üzerinde.
Üzeri tozlu.. ve keskin bir kokusu vardı...
Dışı yorgundu. Beyazlamış bir kapak taşıyordu üzerinde.
Nasıl da sararmış yaprakları...
Duruyor!
Soluk bir beden gibi içinde...

İlk sayfada bir isim karşıladı beni.
Senin ismindi !!!
O an hüzün perdesi indi işte gözlerime...
Hani olur ya film şeridi akar gözlerinde.
Durduramazsın... Yarıda da kesemezsin..
...
Be hayırsız... be vicdansız
Her sayfada ne ararsın da bu filmi bu kadar içlendirirsin...
...
Sanki gerçekmiş gibi nasılda güzel sözler söylemişsin...
Şiirler işlemişsin aşk kokulu..
Kısa Kısa cümleler hayat dolu...
Biz bir oyuncuyuz hayat da sahne !!
Ne güzel de içten yazmışsın orda kendini aslında. burda benim rolüm sahte !!
...
Hala bitmedin.. ortalara geldim kitabın
Daha silinmedin sayfalarda...
Ben seni ne uzun yaşamışım Meğerse...
Oysa ki ne kadar da kısa gelmiştin bana !
...
Sayfa 204 ve bir resim karşılıyor beni..
Gördün mü bak senin hediyendi...
Hani Aşkımız sonbaharda solmayan bir çiçekti...
Adını da yazıp vermişsin bana...
Utan be zalim kadın.
Yapılır mı bu seven adama ?
...
Demek ki burda bitmişsin bende..
Tam da kitabın en güzel yerinde...
"ölmekten korkma sevdiğin yanındaysa,
onun sıcaklığı bağlar seni hayata !!! "
Demek ki sıcaklığım gitmiş.
ben sende bitişim.
Ne yazık bana ki...
Hâlâ seni silmemişim.