Keşke...
İnsan arkadaşlarını seçebildiği gibi ;
Ailesini de seçebilse dedi. Küçük adam...
Evet küçüktü belki ama !
O ne büyük bir laftı öyle ?
Deme öyle desem de... cılızdı sesim...
Onun titrek dudaklarındaki sese göre.
Onun içinden geliyordu bu ses !!!
Onun biriktirdiği duygular patlıyordu artık !
Gözlerindeki o öfke nasılda belirgin.
Nasılda koyuvermiş hayatın boşluğuna kendini..
Daha küçücük bedeni..
Nasılda acı dolu... Nasıl da heybetli !
...
Sevmiyorum diyor tekrar tekrar...
Ne annemi .. Ne babamı..
Sevmiyorum. Sevmiyorum. Sevmiyorum !
...
Susuyorsun mecbur...
Gel diyorsun sadece ve kollarınla sarıyorsun sımsıkı.
Ne kötü bir feryat !!
Onlar beni böyle hiç sarmadı...
...
Daha da hırslanıyorsun o böyle dedikçe.
Daha da bi açıyorsun gönlünü.
Belki ağlamıyorsun ama..
Gözlerin yaşları içine çoktan döktü !!!
Ondan akan gözyaşı. Senin gözyaşından daha büyüktü çünkü...
...
Küçük olduğuma bakma dedi titrek sesiyle.
Bedenim küçük ama acım kocaman !
Sen sevgisizlik içinde büyüdün mü ?
Hiç yavrum,oğlum lafını duymamazlık yaşadın mı ?
Bayramlarda yeni kıyafetim olur inşallah diye dua ettin mi ?
Belki bugün kavga etmezlerde benimle ilgilenirler dedin mi ?
Sen hiç bacağın kanadığında söylememezlik ettin mi kızalar diye ?
Peki.. her gece ağlayarak yattın mı ?
Tek duan onların birbirine bağırmaması diye oldu mu her gece !
Bir kez olsun içine sinerek binemedim ben salıncağa.
Bir kez olsun tadına vararak yiyemedim horoz şekerini
Sen hiç rüyanda anneni,babanı ve kendini mutlu olarak gördüğüne sevindin mi ?
...
Nasılda büyük sorular bunlar !
Ardı arkası kesilmiyor...
Ben bile bulamam böyle cümleri..
Ben bile ard arda dizemem böyle büyük dizeleri !!!
Ben miyim bu hayatta büyük olan.
Yoksa bu küçük yürek mi ?
...
...
...
Her kesin bir derdi olabilir !
Herkes bir sorun yaşayabilir evliliğinde...
Ama hiçbiri o küçük yüreği üzecek kadar büyük değildir !
Bu olay gerçek...
Bu olay yaşandı...
Ve bu olay bir ders verdi...
Büyük olduğunu sanan insan.. Meğerse ne küçükmüş !!!