Sabah saat 5:00’ te uyandım.
Neye biliyor musun?
Her şeye...
Her şey O ve her şeyi hatırladım.
Bu aşkı bu Allah sevgisini çocukluğumdan hatırladım.
Bu aşk kelimelerle anlatılır mı ki?
Yaşadığım acılar arasında, daha doğrusu sayesinde,
O’na daha yakın oldum.
En mutlu anımda,yavrularımın karnımda ilk hareketini hissettiğimde,
bir kum tanesinde,
güvercinin sesinde,
zambak kokusunda,
denizin köpüğünde,
şelaleden gümbür gümbür akan suda,
küçücük köpek yavrusunda ve emziren anasında.
Çocuk iken Türkiye de bahçede, asmanın altında divana uzanıp
yüzümde güneşin sıcaklığını hissettiğimde.
O hepsi “O”
Hepsi aşk....
Sahildeki rengarenk taşlarda.
Yağmur ve toprak kokusunda.
O işte hepsi “O”.
Çocukken bir camiye girdiğimde hissettiklerim,
içimi yakan ve bana gözyaşı döktüren“O”.

Kalbim küçücük bir kuş kalbi gibi çarpardı,
kanatlanıp uçacakmış gibi....
Allah sevgisi,işte O her şey de,her şey de O.

Aynam..!
Sen hatırlattın, senin sayende hatırladım.
Açtığın kapılar için teşekkür ederim.
Seni bana veren Rabbime sonsuz şükürler olsun

Yıldız Z.
Almanya



Hiç ve Suskun
Bir Eylül sabahı