Bir kadın geçti aklından
Anılarının üstüne basarak
Ezdi geçmişi ince bilekleriyle
Öyle zarif
Öyle cüretkar

Ardından



Sürükleniverdi kim bilir nereye
Sokaklar, caddeler, kaldırımlar

Bir toz bulutu gelip oturdu göğsüne
Sıcak

Durdu mu atışı kalbin
Ölgün kentlerin gri gölgelerinde?






Sevgilim
Kanat seslerine uyandım
Sabahtı
Uzaktı yani karanlığın elleri bir hayli
Mutlu yetişkinlerdik kaderini seven
Çıldırasıya çoşkulu
Çıldırtasıya deli
Gökyüzümüz masmaviyken
Bozup ezberimi
Yetim gözlerle dikilip karşıma bakmak da neydi!



Biliyorum sesleniyordun içinden
Ölmedim ki
Ölmedim ki!



Hangi serseri kışın
Serseri mayınıydı
Zihnime çakılan sözlerin
Kaç baharı gömüp de gelmişti ömrün
Sırtlanıp kederi
Biliyordun bal gibi
Bu senin masalın değildi ki!



“Bekle “dedin
“Annenin saçlarından taşındı huzur büyüdüğünde
Yaslan göğsüme
Dinsin sancım”


Ahh bencil aşkım!
Sencil korkular taşıyorum artık
Aynaya yansımayan yüzümde
Yarı yorgun
Hayli şaşkın











*= serhat Akdeniz’e aittir
Begenilerinizi bana
Begenmeyislerinizi O’na lutfen;))