kuşlardan savrulan tüy
huzurum olsun mu?
ey uzak yeşil
ve sakin kentin çocukları
kır çiçekleri geçirecek dişlerin,
özüme döner olmuşum


severim kırların yeşil bağrını
bulut benim olsun mu?
tasa ve kötülüklerden düşecek yağmur
hava inleyecek göğüste
ve ölecek kem yüzlü insanlar
heder olmuşum


istemem başımın üstünde dam
koynumda güneş benim olsun mu?
bak nasıl da gelip saklandı
yüreği ak pak çocuklar
ayaklarında çimen kokulu sabahlar
dizime çöker olmuşum


dallarda ötüşen bütün kuşlar
kabilem olsun mu?
huzur buluruz
belki de bütün şarkılarla
dudaklarına dokunurum
sever olmuşum


aydan kırpılan bütün yıldızlar
benim olsun mu rüzgâr gülleri
saçlarını okşarım gideceğin yöne
adının harflerini yazarım tozlara
tüm kentler bizim olur
gider olmuşum


silkecek boynundan bembeyaz ölümü
benim olsun mu eski zaman kuğusu?
beyhude gurbetinde, başı göklerde
sarhoş bir kanatla yırtılır mı
el değmemiş kısır kışın sıkıntısı
bir hayli ziyan olmuşum


ruhum uyusun mu?
kendime diyar olmuşum...