gün doğuyor Alize uyan...

müzedeki katmanlı tablolar gibi uyku.
dünyanın en ünlü fotografçısı
Dünyanın yaralanma anını görüntülüyor
ve bir şair
aşk üzerine şiirler yazıyor
başka bir ülkede savaş naralarının içinde
veya töre kurşunlarıyla
örselenirken kadınlar...


şelale akan saçlarına Ay tutuluyor Alize uyan...

sevdalinkalar çalıyor eski pikapta
ibrişimin ucunda sallanan ökse kuşları
abanoz sevdaları hatırlatmaya hazırlanıyor
şakayık çiçeğinin rengi kan kırmızı
analar ,bacılar şakayık kokuyor
kan kokuyor güle rengini veren
ölümede verir mi kırmızının iki yüzlü ahengini

yanakların şakayık kokuyor Alize uyan...

kadınlar ne çok igfal edilmiş Alize...
savaş kokan kentlerdeki köle kadınlar
tut da yüreklerinin sancısını dindir
ruhundan biraz dua üfle... kar üfle...su üfle
üfle Alize...uyan...

yağmur herşeyi temizler mi Alize

töre aşkına kurban yüzbin ağıdım gecede
fırtına kuşları vicdanları deldiler
kör kurşunlara hedef kadınlar
ölümlere yapılan bayramlar kadar
zehirlidir kan rengi şakayıklar.

depreme tutulmuş Suna kuşları Alize uyan...

adı olmayan kadınların adısın sen Alize
melek kanatlarında asırların ihtişamı
örselenen kadınlar yaşayan ölüdürler


yüreğime doldurduğum kelebekler yanıyor

uyan Alize...


Ayşegül aşkım karagöz
(rüzgar çanları)
-kedileri ve kuşları çok seven şair-