2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1242
Okunma
BÜLBÜL İLE GÜL
Ahu figan eyler o ki bülbül güle
O gülden nece yar mı olur bülbüle?
Ziyan olur da zahiri eser bile.
Olsam keşke bir damla düşsem gölgene.
Sonra baksam o meşhur kubbe-i arşa
Arş da delinse de inse kubbe başa
Her nefs yek yek toprak olsa da uzansa
Ve haşrolsa birlikte bülbül ile gül.
Kurulsa da mizan tutulsa hep hesap
Sorulsa güle bülbül niyedir böyle bitap?
Dese gül dikenle yaratmış beni Rab.
Herhal bülbüle diken değmiş de harab.
Bülbül duysa konuşmayı sussa gene
Baksa güle görse bir de dikeniyle
Sen ki gülsün ben bülbül böyle biline
Gayrı o diken de benim gülde benim.
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz