ZALİM KADER

Resmine bakıyorum beynimden vurulurcasına!
Mavzer tüfeğiydi sanki aşk... Kurşunlar! Gelin bana...

Kelimeler can verdi o zalim kaderin elinde,
İşte işit sesimi, kahpece vurdu aşk beni de...

Şimdi akan her mahzûn göz yaşında boğulan benim!
Boynumda ağlayan ipek urgan; mukaddes kederim...

Ölüm bana yaşam kadar tatlı, senin kadar uzak...
Ne zaman ölürüm bilemem, orası meçhul mutlak...

Yüreğimde kurşun yarası gibi taşırım seni,
Küfrederim sensizliğe, boğazlarım o kederi...

Aklımda her fasıl sensizliğin o soğuk rüzgarı;
Ulvî göz yaşımla süslediğim lâhdimin mimarı...

Can vermekte muazzam aşk, mücrim kaderin elinde!
Feryâd ediyor kalbim, ağlıyor aşk kelimelerde...

Kaderin güz rüzgarında sararmış ağlayan yaprak,
Öldü ecel kıskacınca mısralarda dolaşarak...

"Zalim Kader" desem de boynum kıldan incedir benim,
Yüzyıl yerde sürünsem de kalkar yine "ALLAH" derim!

O.Tulun