2
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1834
Okunma
Öz annesi ve babasının ayrılması sonucu 6 yaşında evlatlık bir aileye verilen çok sevdiğim öğrencim SİNEM için yazdığım bir şiirdi.
En çok o sarılırdı bana
Beni her gördüğünde koşarak gelir,
Önce bana yüzündeki tatlı gülümseyişi gösterir
Sonra belimi kavrardı sımsıkı, minik elleriyle,
Bırakma der gibi.
Sevgiye susamış gibiydi masum yüreği
Aradığını bende bulmuştu sanki
Bazen ağlar görürdüm onu hıçkıra hıçkıra
Ne oldu diye gidip sorardım yanına
Dili daha dönmüyordu, mecalini anlatmaya
Belli ki biri zarar vermişti bu yavrucağa
Çikolatalar, dondurmalar alırdım ona ama ne fayda!
Ellerinden tutup omuzunu sıvazlamam,
Yeterdi onun susmasına.
İstediği buydu işte;birazcık sevgi..
Bazen bir dokunmak bile yeterli.
5.0
100% (8)
Cevap Yaz