Duyduğumu yıllarca unutmazdı şu aklım,
Ne oldu bana bilmem, aklım mı çıktı nedir?
Akıllıyım bilirdim, yok zerre gizlim, saklım;
"Kaset silinmiş" demek sanırım bahanedir...

Çocukluk yıllarımda sayfalar süt beyazken,
Unutmak ne mümkündü, yazılar net ve azken?
Ekmek elden, su gölden, içler içe sığmazken;
Hayat toz pembe hemde, yaşamak şahanedir...

Bir krizle gitmiştim acile uygun adım...
Doktor elinde bıçak, kesti kolum, kanadım!
Donör mü unutkandı, yoksa ben mi bunadım?
Hafızam paramparça, sanki bir viranedir...

Testi midir ki kafa, boşalıyor doldukça?
Eskiler dökülüyor yenileri geldikçe...
Kuruyanlar uçuyor sararıp ta soldukça;
Şimdi gözler lambada dolanan pervanedir...

Çaksın diye beklerken aklımın çakmak taşı,
Hani olmaz derler ya, öğrenmenin hiç yaşı!
Basmayan ayaklarla süren hayat savaşı;
Sonrası tıpkı böyle, dillerde teranedir...

Unutmak hiç hoş değil, unutulmak çok acı!
Han yıkık, yolcu geçmez, kimi bekler ki hancı?
Beyhude geçen günler olurken içte sancı;
Hatırlanan günlerin hepsi şairanedir...

Antalya-2014/09

TDK:

donör: verici, kan veren...

Halil Şakir Taşçıoğlu