yine bir akşam üstünde soluyor gün
bulut grisi ardında turuncu
siyaha döner birazdan
sonra gökyüzü örtünür geceyi üstüne
bilirsin ki her günün ardında bekler gece



nedeni niçini yok aslında
böyle kurulmuş düzen
hep olur yine olacak olan
değişmez döngüsü bu dünyanın
gün biter ardından gece başlar
elbet yaşanacaksa bu da yaşanacak
istemesen de



neyi değiştirir güzdüz ve gece
güneşin dünyaya hayat veren varlığında
ışıklarında ayın
ya da yıldızların
sevgiyle çarpan yürekte sevda
kanat çırparken kuşlar kendince



gün aydınlığında yıldızlar
hepsi yine yerli yerinde
ne güneş
ne ay
ne sen
ne de ben doğarız günle
ne de kayboluruz gecede
biten zamanlarla solan
ruhlarda yiten nedir ki bize



ne çok yol var gideceksen
oysa dilersen geleceksen de
yol değil yolcuya bakmalı öyleyse



günde doğmayanı
gecede batmayanı bulmalı ruhta
yürekte bir ömür büyütmeli
bir çiçek gibi sevgiyi
eksilmemeli sevdalarda artmalı insan
oysa zaman azaltırken ömür takviminin yapraklarını



yitmeyen bir şeyler olmalı mutluluktan yana
hiç bitmeyecek an’lar
yüreğinde yaşayan kendince
zamansız mekansız ölümsüzce ...